Człowieka nie można poznać całkowicie, do końca. Nie można wgłębić się w psychikę ludzką na więcej niż on sam na to nie pozwoli. Każdy z nas, najlepiej zna siebie. To co czuje, myśli, wie jest tylko jego i tylko jego pozostanie. Nawet, gdy chce opowiedzieć o swojej radości czy cierpieniu jest to niemożliwe, ponieważ nie ma takich słów, które opisywałyby jego przeżycia wewnętrzne. Człowiek jest istotą złożoną, co daje każdemu możliwość bycia odmiennym od reszty. Ta ,,złożoność" ma swoje źródło w psychice. To od niej zależy jacy jesteśmy ale wpierw jak zostanie ukształtowana... I to nie przypadek, kiedy mówimy, że najlepszym rozmówcą jest się samym dla siebie. To, co chcemy przekazać, nie jest jasne dla innych, lecz nie ma takich słów, które mogłyby oddać wszystkie nasze odczucia czy też uczucia. Jest to swoistym ograniczeniem w komunikacji międzyludzkiej. Może dlatego najlepiej rozmawiać nam ze sobą, gdyż myśli rozmówcy są dla nas jasne, czytelne i zrozumiałe. Nie musimy zastanawiać się nad przekazem, który do nas dochodzi i interpretować go. Każda istota ma swój punkt ,,widzenia", dlatego każda z nich postrzega świat inaczej.
Nigdy nie dowiemy się całej prawdy o drugim człowieku, pomimo, że znamy go ,,od zawsze", wiemy o nim wszystko- tak na prawdę to nie wszystko, a małą część jaką przed nami wyjawił.
Poznanie ludzkie jest o tyle skomplikowane, że istnieje pewna granica, której nie da się przekroczyć. Barierą w jej pokonaniu stanowi umysł, którego struktura na zawsze pozostanie nieodkryta.
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz